ร่างกายของผึ้งอาจถูกสร้างขึ้นอย่างถูกต้องเพื่อช่วยให้เว็บสล็อตออนไลน์ละอองเกสรเกาะระหว่างดอกไม้เป็นครั้งแรกที่นักวิทยาศาสตร์ได้ระบุตำแหน่งและปริมาณละอองเกสรที่เหลืออยู่ในร่างกายของผึ้งหลังจากที่แมลงทำความสะอาดตัวเอง นักวิจัยรายงานออนไลน์วันที่ 6 กันยายนในPLOS ONEโดยปกติ เมื่อผึ้งและภมรไปเยี่ยมดอกไม้เพื่อหาน้ำหวาน พวกมันจะปัดละอองเรณูส่วนใหญ่ที่ทำให้ร่างกายของพวกมันเป็นผงจนกลายเป็นโครงสร้างคล้ายกระเป๋าที่ขาเพื่อนำกลับบ้านเพื่อให้ตัวอ่อนของผึ้งกิน อันที่จริง ผึ้งเก็บละอองเรณูได้ดีมากจนเม็ดละอองเรณูของดอกไม้น้อยกว่า 4 เปอร์เซ็นต์อาจไปถึงส่วนรับละอองเรณูของดอกไม้
ดอกที่สองในสายพันธุ์เดียวกัน ด้วยความสามารถในการเก็บเกสรของผึ้ง นักวิจัยสงสัยว่าพวกมันเข้ามามีบทบาทสำคัญในการสืบพันธุ์ของพืชได้อย่างไร
ดังนั้น นักชีววิทยา Petra Wester และเพื่อนร่วมงานจึงใส่ผึ้งหางควาย ( Bombus terrestris ) และผึ้งยุโรป ( Apis mellifera ) ลงในขวดโหลที่บรรจุละอองเรณู ขณะที่ผึ้งบินวนไปมา พวกมันก็กวนละอองเรณู เคลือบตัวเองอย่างสม่ำเสมอในเวลาเพียงไม่กี่นาที เมื่อวางในขวดที่สะอาด แมลงจะดูแลตนเอง แม้หลังจากกรูมมิ่งไปครึ่งชั่วโมง แมลงก็ยังคงมีละอองเรณูติดอยู่ตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย รวมถึงส่วนบนของศีรษะ ทรวงอก และหน้าท้อง
เรื่องราวดำเนินต่อไปหลังจากภาพ
ท้องผึ้งมีละอองเกสรและผึ้งมาเยี่ยมดอกไม้
แวววาวไปหมด ใต้ท้องของผึ้ง (ซ้าย) ยังคงมีละอองเรณูอยู่แม้หลังจากตัดแต่งขนแล้ว เมื่อผึ้งไปพบดอกโบราจรูปดาว (ขวา) ท้องของมันสัมผัสกับตัวรับละอองเกสรของดอกไม้หรือปาน (สีแดง)
L. KOCH, K. LUNAU AND P. WESTER/ PLOS ONE 2017
“พวกเขาไม่สามารถเข้าถึงจุดเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย” Wester จาก Heinrich Heine University Düsseldorf ในเยอรมนีกล่าว “คล้ายกับข้อเท็จจริงที่ว่าผู้คนไม่สามารถเอื้อมหลังได้ง่ายดายเช่นนี้”
เวสเทอร์และคณะได้วางผึ้งตัวอื่นๆ ไว้ในกรงที่มีดอกไม้ ซึ่งอับเรณูที่ก่อให้เกิดละอองเรณูและมลทินที่เก็บละอองเรณูถูกย้อมด้วยสีย้อมเรืองแสง เมื่อนักวิจัยตรวจสอบผึ้งเหล่านี้ในเวลาต่อมา พวกเขาพบว่ามีคราบสีย้อมในบริเวณเดียวกัน การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่า “พื้นที่ปลอดภัย” เหล่านี้สำหรับละอองเกสรบนร่างกายของผึ้งมีบทบาทสำคัญในการผสมเกสร
เรื่องราวของ McKenna เกือบจะจบลงอย่างมีความสุข ในปี 2014 ร้านอาหารฟาสต์ฟู้ด Chick-fil-A ประกาศว่าภายในห้าปีจะหยุดให้บริการไก่ที่เลี้ยงด้วยยาปฏิชีวนะ ผู้ผลิตไก่ เช่นเดียวกับ McDonald’s, Subway, Costco และ Walmart ต่างก็ปฏิบัติตาม
แต่เรายังไม่ออกจากป่า McKenna เตือน เธอเปรียบการดื้อยาปฏิชีวนะต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ โดยเรียกมันว่า “ภัยคุกคามที่ท่วมท้น สร้างขึ้นมาเป็นเวลาหลายทศวรรษโดยการตัดสินใจของแต่ละคนนับล้านและเสริมด้วยการกระทำของอุตสาหกรรม” หนังสือเล่มนี้อาจไม่ทำให้คุณเลิกกินไก่ แต่คุณอาจจะมองหานกที่เลี้ยงอย่างยั่งยืนมาวางบนโต๊ะอาหารค่ำ สล็อตออนไลน์
